ZWEM- & WATERPOLOVERENIGING Nijkerk

header10.jpg

Instagram pagina Zwem- en Waterpolovereniging NijkerkFacebook pagina Zwem- en Waterpolovereniging NijkerkTwitter pagina  Zwem- en Waterpolovereniging Nijkerk

Klok gaat met zijn tijd mee

Tachtigjarige Puttenaar is bij Schaats- en Skeeler Vereniging Nijkerk (SSVN) onmisbaar als trainer-coach.

door Hans Vos PUTTEN – De pas ontvan­gen Lid van Verdienste­oorkonde van Schaats- en Skeeler vereniging Nijkerk ligt on­der handbereik op tafel. Naast het van ‘de spijker’ geplukte wand­bord, dat herinnert aan zijn deel­name aan de Elfstedentocht van 1963. Beide pronkstukken kenmer­ken de sportieve levensstijl van Henk Klok. Maar de werkelijke sportliefde van de tachtigjarige Puttenaar is nog véél omvangrij­ker.

In zijn jonge jaren zwom Klok in open water. Het liefst over lange­re afstanden. Stroomafwaarts in de IJssel bijvoorbeeld. Onder het dak van een zwembad speelde hij waterpolo. Later trainde en coach­te hij waterpoloërs. Onder meer bij Flevo in Nijkerk, waarvan hij erelid is. Hij tenniste, bij de Vale Ouwe in zijn woonplaats. En om ’s avonds een ace te kunnen slaan, legde hij eigenhandig een lichtin­stallatie aan. Klok trekt er nog steeds als wiel­renner op uit. Hij fietst rondjes om het IJsselmeer. Of van Putten naar Groningen en terug. Of Put­ten – Sittard en vice versa. Inclu­sief overnachtingen, bij beken­den. Hij golft. En als hij een mo­ment stil zit, ja, dan praat hij over sport. Dan schudt hij de anekdo­tes uit de mouw. De Puttenaar lééft van sport, al acht decennia.

Klok gééft om sport, om sporters – jong en oud. En hij deelt zijn knowhow, liefst van het schaat­sen, met véél jongere generaties.

De voormalige sportinstructeur bij defensie weet van wanten. De Elfstedentocht-borden van 1963, 1985, 1986 en 1997 bewijzen het.

Elke winter is hij klaar om start­nummer 155 op te spelden. ,,Er is ruimte voor een vijfde bord’’, zegt de vitale tachtiger wijzend naar de lege plek.

Als trainer/coach bij SSVN staat Klok tussen oktober en april we­kelijks op het kunstijs. Van de Vechtsebanen in Utrecht, van FlevOnice bij Biddinghuizen. En in het andere deel van het jaar staat hij ‘op het droge’. Als skeeler-instructeur.

,,Als je schaatstraining kunt ge­ven, dan kun je ook wel skeeler­training aan ons gaan geven, werd er een aantal jaren terug tegen mij gezegd. Maar ik had zelf nooit
geskeelerd. Dus wat deed ik? Vóór een vakantie op de Canarische Ei­landen kocht ik een paar skeelers, dat ik meenam. Twee weken oefe­nen en ik was skeelertrainer. De eerste de beste keer gingen we de polder in. En wat kreeg ik te ho­ren? Dat ik niet zo hard moest gaan. Hahaha.’’

,,Ik heb er nog steeds veel plezier in om kennis te vergaren en die over te dragen. Aan kinderen van een jaar of vijf, maar ook begin­ners van boven de vijftig. Als ze maar willen begrijpen dat je niet op schaatsen staat, maar dat je er op zit. Hebben ze dat door, dan kunnen ze na vijf lessen van een uur al aardig schaatsen. In de tijd dat ik voorzitter van SSVN was, heb ik een beleidsplan geschre­ven.
Dat is nog steeds de basis.

Net als het handboek voor trai­ners dat ik heb geschreven.’’

,,Een paar jaar geleden was er geen trainer voor de licentiehou­ders. Niemand wilde er zijn vin­gers aan branden. Ik wél, ja hoor.

Het jammere is alleen, dat ik zelf niet meer voluit kan mee sloffen, dat ik het zelf niet zo goed meer kan voordoen. Ik coach, ik obser­veer, ik zie veel, ik roep, en de schaatsers voeren mijn trainings­schema’s uit. Maar zal Gerard Kemkers het anders doen wan­neer hij Sven Kramer aan het trai­nen is? Welnee! Hij jaagt ook niet
met hem over het ijs.’’
Henk Klok


Uit de Stentor van zaterdag 01 maart 2014